W tak pięknym dniu, jakim jest rocznica Waszego ślubu życzymy Wam wszelkiej pomyślności, radości z życia które przeżyjecie w zdrowiu i dostatku. Tutaj znajdziesz ciekawe życzenia na 10 rocznicę ślubu! Życzenia na pierwszą rocznicę ślubu. Pierwsza, ekscytująca rocznica ślubu nazywana jest… papierową.
Stanisław Barańczak - poeta, krytyk, zasłużony tłumacz literatury angielskiej. Urodzony 13 listopada 1946 roku w Poznaniu, zmarł 26 grudnia 2014 roku w Newtonville pod Bostonem. PODRÓŻ ZIMOWA PIEŚŃ XIII Mój zegarku, niepotrzebnie drwisz: no, o czym znów zapomniałem dziś na śmierć? „No, o czym znów zapomniałem dziś na śmierć, na śmierć?" Mam wziąć pigułkę? wysłać czek? Obalić Zło? wynaleźć lek na śmierć? „na śmierć?" Mam wziąć pigułkę? wysłać czek? „a śmierć? a śmierć?" I skazać Zło, i znaleźć lek „na śmierć? na śmierć?" Czy to elektroniczne „bip", czy jakiś inny mowy typ zna śmierć? „czy jakiś inny mowy typ zna śmierć, zna śmierć?" Czy szept, czy wagnerowski głos? I czy do powiedzenia coś ma śmierć, ma śmierć? „Czy szept, czy wagnerowski głos ma śmierć, ma śmierć? I czy do powiedzenia coś ma śmierć, ma śmierć?" . . . wiersz napisany do melodii poniższej pieśni Schuberta:
Christina Rossetti - Wiersze Piękno jest próżne. Podczas gdy róże są czerwone podczas gdy lilie są tak białe, Czy kobieta będzie wywyższać swoje rysy? tylko po to, by sprawić przyjemność? Nie jest tak słodka jak róża lilia jest wyższa i jaśniejsza, i czy była jak czerwona czy biała byłby to tylko jeden z kilku.
W dniu 8 maja 1943 r. został rozstrzelany Władysław Szlengel, polski poeta pochodzenia żydowskiego, autor tekstów kabaretowych i piosenek. W pierwszej części Archiwum Ringelbluma znalazło się kilkanaście utworów satyrycznych, które Szlengel napisał przed akcją likwidacyjną. W drugiej części Archiwum umieszczono kolejne wiersze, „Małą stację Treblinki”, „Paszport”, „Za pięć dwunasta!!!”, „Telefon” i inne. Władysław Szlengel / Władysław Szlengel urodził się w Warszawie w 1912 lub 1914 roku. [1] Mieszkał z rodzicami w kamienicy przy ulicy Waliców 14. Jego ojciec, Maurycy Szlengel, był artystą malarzem i scenografem, zmarł w 1934 r., natomiast matka, Mala z domu Wermus, zmarła dwa lata później. Nie mamy wiele informacji na temat jego najbliższej rodziny — wiadomo, że miał brata (lub braci) i żonę, ale nie znamy nawet jej imienia. Uczniowie 3-klasowej Szkoły Kupieckiej Zgromadzenia Kupców m. st. Warszawy z ul. Waliców. W pierwszej ławce siedzi pierwszy z lewej Władysław Szlengel, fot. NN, przed ŻIH Szlengel ukończył Szkołę Kupiecką Zgromadzenia Kupców w Warszawie. W okresie międzywojennym współpracował z pismami: „Nasz Przegląd” (tam też debiutował 31 sierpnia 1930 wierszem Cjankali), „Chochoł”, „Szpilki”, „Robotnik”, „Sygnały”. W swoich utworach podejmował tematykę żydowskiej tożsamości, relacji polsko-żydowskich, a także komentował bieżące wydarzenia międzynarodowe. Jego piosenki były nagrywane przed wojną na płytach Syrena-Electro i Odeon, śpiewali je popularni piosenkarze z okresu lat 30., Adam Aston, Mieczysław Fogg czy Wiera Gran. Uczniowie 3-klasowej Szkoły Kupieckiej Zgromadzenia Kupców. W pierwszym rzędzie, pierwszy z prawej Władysław Szlengel, fot. NN, przed 1933 / Zbiory ŻIH Uczniowie 3-klasowej Szkoły Kupieckiej Zgromadzenia Kupców. W pierwszym rzędzie pierwszy z lewej Władysław Szlengel, fot. NN, przed 1930 / Zbiory ŻIH Układał też polskie wersje przebojów zagranicznych i utworów filmowych. W piosenkach pisanych w stylu andrusowskim oddawał warszawski folklor, utrwalał wizerunki postaci z niższych sfer, ulicy czy półświatka (Panna Andzia ma wychodne, Jadziem, panie Zielonka, Dziewczyna z Podwala). Pisał teksty dla kabaretów, Cyrulika Warszawskiego, Ali Baby i teatrów rewiowych — teatru Wielka Rewia, Małe Qui Pro Quo, Tip-Top. Władysław Szlengel przed afiszem filmu „Hrabia Monte Christo”,lipiec 1930 r. Zbiory ŻIH Po wybuchu wojny wziął udział w obronie Warszawy. Po kampanii wrześniowej przedostał się z żoną do Białegostoku, gdzie pracował jako konferansjer i kierownik literacki w Polskim Teatrze Miniatur. Następnie przeniósł się do Lwowa, gdzie występował we Lwowskim Teatrze Miniatur. Po wybuchu wojny sowiecko-niemieckiej wrócił do Warszawy i ponownie zamieszkał z żoną w kamienicy na ul. Waliców, która znalazła się na terenie getta. W getcie kontynuował działalność poetycką i artystyczną. W kawiarni Sztuka przy ul. Leszno zorganizował kabaret literacki; największym przebojem był wykonywany przez Wierę Gran Jej pierwszy bal, utwór skomponowany przez Władysława Szpilmana ze słowami Szlengla na motywach walca To dawny mój znajomy z opery Ludomira Różyckiego Casanova. Atrakcją programów był wystawiany od marca 1942 r. Żywy Dziennik, czyli fraszki, wierszyki, kalambury, parodie stanowiące prześmiewczą kronikę getta. Szlengel był jednym z inicjatorów tego cyklicznego widowiska nawiązującego do formy i treści gazety codziennej. Pisał teksty, był także jednym z występujących aktorów i prowadził konferansjerkę. Władysław Szlengel (z prawej) i Ignac ŻIH Jak pisał Ringelblum, utwory Szlengla cieszyły się powodzeniem, wzruszały słuchaczy do łez, gdyż były na czasie, poruszały tematy, którymi żyło i pasjonowało się getto. [2] Recytowano je na wieczorach literackich, krążyły przekazywane z rąk do rąk w odpisach maszynowych lub hektografowanych. Halina Birenbaum, która przeżyła getto warszawskie, wspominała, że wiersze Szlengla czytano wieczorami w domach, w szopach, na placówkach, przekazywano ich odpisy z rąk do rąk, przekazywano ustnie. Pisane w getcie na gorąco, w palącym, piekielnym transie wydarzeń w ciągu tych lat – były żywym odzwierciedleniem naszych uczuć, myśli, pragnień, bólu i bezlitosnej walki o każdą chwilę życia. [3] Sam Szlengel pisał o nich: Wiersze moje (…) pisałem w antraktach straszliwych zdarzeń, echa których doszły i do was, przyjaciele. Jak uśmiechy uspokajające umierającego między jednym drgnieniem bólu a drugim — zjawiały się smutne te rymy i rytmy. [4] W swoich utworach dokumentował też zagładę narodu żydowskiego. Po wielkiej akcji likwidacyjnej wiersze Szlengla stały się kroniką bieżących nastrojów, nadziei i obaw resztek ludności getta. [5] Do najbardziej znanych należą: Okno na tamtą stronę, Obrachunek z Bogiem, Dwie śmierci, Kontratak, Paszporty, Rzeczy, Mała stacja Treblinki. Władysław Szlengel, „Mała stacja Treblinki"Archiwum Ringelbluma W ostatnich utworach, pisanych między styczniem a kwietniem 1943 roku, Szlengel splata wątek polskiego i żydowskiego ruchu oporu. Jak wskazuje Ruth Shenfeld, w wierszu Za pięć dwunasta!!! Szlengel parafrazuje Redutę Ordona Adama Mickiewicza, pean na cześć walczących do ostatka powstańców listopadowych. [6] Władysław Szlengel, „Za pięć dwunasta!!!"Archiwum Ringelbluma Za pięć dwunasta!!! Nam schodzić nie kazano Pod strych, jak koty – po szczeblach drabiny Przeskakiwaliśmy w pocie i w strachu. Czekamy na noc – od szóstej rano, My, co trawimy rozpacz godziny W lochach skuleni – plackiem na dachu. Na dachu z twarzą martwą i bladą Schował się brat – taki drżący Żyd, Co chciałby zniknąć pod cieniem komina... (...) Swoje wiersze wydawał konspiracyjnie w zbiorkach kolportowanych w formie maszynopisów: Wołanie w nocy, Donos poetycki, Zahlen bitte, Wiersze z dni ostatnich. Z myślą o przyszłym odbiorcy przygotował w styczniu 1943 roku zbiór wierszy pisanych w getcie, któremu nadał tytuł Co czytałem umarłym. Poprzedził go słowem skierowanym Do polskiego czytelnika, w którym wyrażał nadzieję, iż tom ten stanie się kiedyś publicznie dostępny i że może weźmie [do ręki] te karty Polak-demokrata, dla którego męka narodu, który dzielił z nim lata dobre i złe — nie będzie obojętna. [7] Kartka umieszczona na drzwiach wejściowych z informacją, jak dzwonić do poszczególnych lokatorów - wśród nich Władysława Szlengla - mieszkania przy ul. Świętojerskiej 34 w getcie warszawskim. Archiwum Ringelbluma W pierwszej części Archiwum Ringelbluma znalazło się kilkanaście wierszy satyrycznych, które Szlengel napisał przed akcją likwidacyjną. W drugiej części Archiwum umieszczono kolejne wiersze, Małą stację Treblinki, Paszport, Za pięć dwunasta!!!, Telefon, a także Rzeczy, który Szlengel napisał na konkurs ogłoszony przez czasopismo literackie „Kultura Jutra”. Zdaniem Samuela D. Kassowa, jest mało prawdopodobne, aby Szlengel był współpracownikiem Oneg Szabat, głównie ze względu na jego przynależność do żydowskiej policji, z której wystąpił na początku wielkiej akcji likwidacyjnej. [8] Część rękopisów Szlengla została ukryta w podwójnym blacie stołu – odnalazły się przypadkowo dopiero w latach sześćdziesiątych. [9] Szlenglowi udało się uniknąć wywózki z getta dzięki temu, że był przypisany do szopu szczotkarzy. Mieszkał wówczas z żoną przy ul. Świętojerskiej 34, jego sąsiadem był Marek Edelman. Kontynuował tam pisanie Żywego Dziennika i wygłaszał go na spotkaniach literackich. Planował napisać powieść o teatrze polskim, pracował nad sztuką Pomnik Judasza oraz nad Encyklopedią Getta Warszawskiego. Nie zachował się jednak żaden z tych tekstów. W przejmującym prozatorskim tekście Co czytałem umarłym opisał akcję selekcyjną w szopie szczotkarzy, która rozpoczęła się 18 stycznia 1943 roku. Po akcji udało mu się kilkakrotnie — jako rzekomemu konwojentowi transportu z szopu – opuścić getto. Szukał ratunku, oparcia i kryjówki u swoich przyjaciół po aryjskiej stronie. Bez skutku. W obliczu tych starań wyjątkowo boleśnie brzmi jego wiersz „Telefon”: Władysław Szlengel, „Telefon".źródło: Archiwum Ringelbluma Telefon Z sercem rozbitym i chorym Z myślami o tamtej stronie Siedziałem sobie wieczorem Przy telefonie. I myślę sobie: zadzwonię – Do kogoś po tamtej stronie, Gdy dyżur mam przy telefonie Wieczorem – I nagle myślę: na Boga – Nie mam właściwie do kogo W roku trzydziestym dziewiątym Poszedłem inną drogą. Rozeszły się nasze drogi Przyjaźni ugrzęzły w toni I teraz, no proszę – nie mam Nawet do kogo zadzwonić. W czasie powstania w getcie ukrywał się w schronie Szymona Kaca przy ulicy Świętojerskiej 36. Po wykryciu schronienia przez Niemców został wraz z żoną rozstrzelany w dniu 8 maja 1943 r. Te wiersze miałem kiedyś czytać ludziom, którzy wierzyli w przetrwanie, miałem razem z nimi przeglądać ten tomik jako pamiętnik szczęśliwie przebytego koszmarnego okresu, wspomnienia z dna piekła — towarzysze mojej wędrówki odeszli, a wiersze stały się w przeciągu jednej godziny wierszami, które czytałem umarłym. [10] ---------------------------------- Utwory Szlengla zostały opublikowane w: Archiwum Ringelbluma. Konspiracyjne Archiwum Getta Warszawy, t. 26: Utwory literackie z getta warszawskiego, oprac. Agnieszka Żółkiewska, Marek Tuszewicki, Warszawa 2017. Przeczytaj też: „Drzwi otwarte, a za drzwiami — strach. Posłuchaj piosenek Władysława Szlengla z getta warszawskiego” Nieznane zdjęcie Władysława Szlengla z 1938 roku Przypisy: [1] Nie odnaleziono dokumentów potwierdzających rok urodzenia poety. Większość not biograficznych podaje rok 1914, jednakże w pochodzących z 1940 r. materiałach Wydziału Propagandy i Agitacji Białostockiego Komitetu Obwodowego Komunistycznej Partii (bolszewików) zawierających spis pisarzy, malarzy, artystów i aktorów w obwodzie białostockim, Władysław Mojsejewicz Szlengel figuruje jako urodzony w 1912 r. w Warszawie. Najprawdopodobniej informacja ta pochodzi bezpośrednio od samego poety. [2] Emanuel Ringelblum, Pisma Emanuela Ringelbluma z bunkra, pełna edycja Archiwum Ringelbluma, t. 29a, opr. Eleonora Bergman, Tadeusz Epsztein, Magdalena Siek, ŻIH, Warszawa 2018, [3] Za: Samuel D. Kassow, Kto napisze naszą historię?, s. 520, Słowo, które nie ginie nigdy, „Nowiny Kurier”, 21 października 1983. [4] Władysław, Szlengel, Do polskiego czytelnika [w:] Władysław Szlengel, Co czytałem umarłym, op. cit., [5] Samuel D. Kassow, Kto napisze naszą historię?, op. cit., s. 526. [6] Ibidem, [7] Władysław, Szlengel, Do polskiego czytelnika, op. cit., [8] Samuel D. Kassow, Kto napisze naszą historię?, op. cit., s. 320. [9] Ibidem, s. 528. [10] Władysław, Szlengel, Co czytałem umarłym, op. cit., s. 1. Źródła: Samuel D. Kassow, Kto napisze naszą historię? Ukryte Archiwum Emanuela Ringelbluma, przekł. Grażyna Waluga, Olga Zienkiewicz, Wyd. ŻIH, Warszawa 2017. Emanuel Ringelblum, Pisma Emanuela Ringelbluma z bunkra, pełna edycja Archiwum Ringelbluma, t. 29a, opr. Eleonora Bergman, Tadeusz Epsztein, Magdalena Siek, ŻIH, Warszawa 2018. Magdalena Stańczuk, Władysław Szlengel: poeta nieznany: wybór tekstów, Wyd. Bellona, Warszawa 2013. Władysław Szlengel, Co czytałem umarłym, Tekst opracowany na podstawie: Władysław Szlengel, Co czytałem umarłym, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1979, Wydawca: Fundacja Nowoczesna Polska, źródło: Projekt współfinansowany ze środków Taube Philantropies. The project is generously supported by the Taube Philantropies.
Pierwsza rocznica śmierci ojca Włodzimierza Zatorskiego OSB. Bóg sam w sobie niczego od nas nie potrzebuje, natomiast wszystkiego potrzebuje od nas w bliźnim. To już nie tylko osiągnięcie własnej tożsamości, gdyż w geście miłosierdzia okazanego drugiemu człowiekowi stajemy się miłosierni wobec Syna Bożego!
Dzień Matki ŻYCZENIA. Składamy jej swojej mamie 26 maja. To właśnie wtedy w Polsce wypada Dzień Matki. Życzenia to najpiękniejszy gest, jakim możemy obdarować swoją mamę w dniu jej święta. Kilka szczerych słów będzie najlepszym wyrazem naszej miłości i szacunku, jakim darzymy mamę. Życzenia na Dzień Matki możemy złożyć osobiście, wysłać je SMS lub zapisać na kartce okolicznościowej, którą dołączymy do prezentu. Poniżej znajdziesz piękne i wzruszające wierszyki dla mamy. Kochana Mamo,kocham Cię tak mocno i zimą,i latem, a zwłaszcza ten piękny dzień składam Ci życzeniaoraz w dalszym życiu powodzenia.***Kochana Mamo - zacznę zwyczajnie,że z Tobą w domu jest fajnie:i w deszczu i w słotę, w smutku, w radości,wspierasz i uczysz życia w za wszystko chcę Ci dziękować,skromny bukiecik kwiatów darować.***Raz tylko w roku jest Dzień Matki,choć mamusiom co dzień należą się kwiatki,czerwonej róży pączek na dobrego dnia początek,puszyste georginie na marzeń spełnienie,fiołeczki małe na zdrowie doskonałe,a leśne konwalie małe na szczęście trwałe!***Mam dla Ciebie bukiet życzeń,Moja Mamo ukochana,Niech Twa buzia będzie zawszeTylko roześmiana,Niech Ci szczęście oraz zdrowieNieustannie dopisująnich się Twoje marzeniaw każdym dniu realizują.***W ten piękny i radosny dzieńpragnę złożyć Ci, Mamo,najserdeczniejsze życzeniadługich lat w zdrowiu,szczęścia i wszelkiej pomyślności,spełnienia najskrytszych pragnień,samych cudownych chwil w życiui zawsze pociechy ze mnie.***Mamo! Ty mnie życia uczyłaś,wszystko co miałaś mi poświeciłaś,nikt nie ofiaruje nigdy mi Ci więc serce me daje w podzięce. Zobacz: Zabawy tematyczne – kreatywny i rozwijający sposób na zabawęWiadomo, jak w każdej rodzinie, mieliśmy nasze małe scysje z mamą. Teraz rozumiem, o co jej chodziło, gdy bez przerwy kazała mi np. wracać najpóźniej o 10 do domu. Wtedy naturalnie byłam na nią oburzona. Nieraz jej pysknęłam: mamo, co to za średniowiecze.
pierwsza rocznica śmierci mamy wiersze
